Tambocor Amp Iv 5 X 150mg/15ml

• 2 mg/kg (max. dosis 150 mg) in min. 10 minuten, of in opgesplitste dosissen
• Alternatief: dosis verdunnen met 5% glucose en toedienen als een mini-infuus
• Bij patiënten met een continue ventriculaire tachycardie of met een voorgeschiedenis van hartinsufficiëntie (die kunnen decompenseren tijdens de toediening) moet de initiële dosis toegediend worden over een periode van 30 minuten.
• Tijdens de injectie wordt een continue ECG-monitoring aanbevolen.
• Start met een trage intraveneuze inspuiting: zie hierboven
• Gevolgd door een intraveneus infuus
  • 1e uur: 1,5 mg/kg lichaamsgewicht/uur
  • Vervolgens: 0,1 - 0,25 mg/kg lichaamsgewicht/uur
  • Het is aangeraden het infuus niet langer dan 24 uur toe te dienen.
  • Bij patiënten die de hoogste dosis krijgen toegediend, moeten de plasmaspiegels worden bepaald. (max. gecumuleerde dosis/ eerste 24 uur = 600 mg)

• Supraventriculaire tachycardieën die een behandeling vereisen, zonder afname van de linker ventriculaire functie
• Idiopathische paroxysmale of persistente voorkamerfibrillatie
• Symptomatische en invaliderende ventriculaire ritmestoornissen zonder aangetoonde afname van de linker ventriculaire functie en/of aangetoond coronair lijden

In de volgende gevallen is het gebruik van flecaïnide-acetaat tegenaangewezen:
- overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of voor één van de hulpstoffen;
- myocardinfarct (acuut of oud) behalve in het geval van levensbedreigende ventriculaire tachycardie;
- patiënten met ernstige linker ventriculaire hypertrofie (> 1,4 cm), coronair lijden, hartinsufficiëntie of andere ernstige hartaandoeningen;
- totaal linker bundeltakblok, bifasciculair blok, atrioventriculair blok (2de en 3de graad), distaal blok, sinusknoopdisfunctie, tenzij geschikte elektrische stimulatie beschikbaar is;
- in combinatie met sultopride (cf. punt Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interacties).
Het gebruik van flecaïnide-acetaat wordt meestal afgeraden:
- samen met klasse I anti-aritmica en bètablokkers aangewezen bij de behandeling van hartinsufficiëntie (carvedilol, bisoprolol, metoprolol) (cf. Punt Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie);
- in geval van zwangerschap en lactatie (cf. Punt Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding)