Aldomet Comp 100 X 250mg

Arteriële hypertensie

Welke stoffen zitten er in dit middel?

• De werkzame stof is methyldopa. Elk filmomhulde tablet bevat 250 mg methyldopa.
• De andere stoffen zijn: T a b l e tke r n: watervrij citroenzuur ethylcellulose, siliciumdioxide (colloïdaal), guargom, natriumcalciumedetaat, cellulose (poeder), magnesiumstearaat

T a b l e t o m h u l l i n g : Opadry (citroenzuur, monohydraat, ijzer(III)oxide rood (E 172), talk, chinolinegeel (E 104), titaandioxide (E171), hypromellose, propyleenglycol)

Vernis: carnaubawas

Andere geneesmiddelen en Aldomet

Breng uw arts of apotheker op de hoogte als u een ander geneesmiddel inneemt, onlangs heeft ingenomen of zou kunnen innemen. Het kan nodig zijn dat uw arts uw dosis wijzigt en/of andere voorzorgsmaatregelen neemt als u een van de volgende geneesmiddelen inneemt:  monoamine-oxidaseremmers (MAO-remmers). U moet uw arts op de hoogte brengen als

u MAO-remmers inneemt, alvorens de behandeling met Aldomet te starten (zie rubriek 2).  lithium, een geneesmiddel om bepaalde soorten depressie te behandelen.  andere geneesmiddelen om de bloeddruk te verlagen  ijzer  tricyclische antidepressiva, sympathicomimetica, barbituraten, verapamil, haloperidol,

alcohol/geneesmiddelen die inwerken op het centrale zenuwstelsel, cumarinederivaten of levodopa. Als u niet zeker bent wat deze geneesmiddelen zijn, vraag het dan aan uw arts.

 als u anesthesie gaat krijgen

Aldomet en alcohol

Als u alcohol drinkt terwijl u Aldomet inneemt, kunt u een toegenomen vermoeidheid ondervinden. Een toegenomen verbruik van alcohol kan de bloeddruk verlagen en zo de werking van Aldomet beperken.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Sommige bijwerkingen kunnen ernstig zijn en vereisen mogelijk onmiddellijk medische hulp.

U moet onmiddellijk uw arts op de hoogte brengen als u een van de volgende zeldzame reacties ondervindt (die kunnen voorkomen bij tot 1 persoon op 1000): Ernstige huidreactie zoals pijnlijke roodheid, gevolgd door blaren en het schilferen van de huidlagen, vergeling van de huid of het wit van de ogen (geelzucht).

U kunt de volgende bijwerkingen ondervinden:

Zeer vaak (kunnen voorkomen bij 1 persoon op 10): Verdoving (meestal van voorbijgaande aard), hoofdpijn, duizeligheid, licht gevoel in het hoofd, lage bloeddruk in staande houding, waterretentie (en gewichtstoename), verstopte neus, misselijkheid, braken, diarree, lichte droogheid van de mond, impotentie, verminderd libido, koorts, abnormale bloedtest (positieve Coombs-test).

Vaak (kunnen voorkomen bij 1 persoon op 100): Verandering van de mentale toestand met inbegrip van nachtmerries, vermindering van de mentale scherpte, depressie, moeite hebben om in slaap te vallen of te blijven slapen, tintelingen of gevoelloosheid in de ledematen, vermoeidheid of zwakheid.

Zelden (kunnen voorkomen bij 1 persoon op 1000): Laag aantal rode bloedcellen (anemie), verminderde aanmaak van bloedcellen (beenmergdepressie), laag aantal witte bloedcellen (leukopenie of granulocytopenie), verminderde aanmaak van bloedplaatjes (trombocytopenie), bewegingsstoornissen, gedeeltelijke verlamming van het aangezicht, onvrijwillige schokkerige bewegingen, aandoeningen te wijten aan een onvoldoende bloedtoevoer naar de hersenen (waarschijnlijk door de verlaging van de bloeddruk), langdurige overgevoeligheid van de sinus caroticus (het beschermingsmechanisme waarmee het organisme de bloeddruk stabiliseert), trage hartslag, verergering van pijn/druk op de borst (angina pectoris), myocarditis (ontsteking van het hart), pericarditis (ontsteking van het hartzakje), opgezwollen maag, constipatie, overmatig gas, darmontsteking (colitis), pancreasontsteking, pijn in de tong of een zwarte tong, leverontsteking (hepatitis), abnormale testen van de leverfunctie, huiduitslag (niet-infectieuze ontsteking of huidwonden), lupusachtig syndroom (aandoening van het immuunsysteem die een invloed heeft op organen zoals de nieren, de gewrichten en de huid), zwelling van de gewrichten of pijnlijke gewrichten, spierpijn, vergroting van de borst (ook bij mannen), melkproductie, afwezigheid van menstruatie, positieve testen op antinucleaire antilichamen in het bloed, positieve reumafactor, verhoogd stikstofniveau in het bloed afkomstig van ureum.

Zeer zelden (kunnen voorkomen bij 1 persoon op 10.000): Hoge prolactineniveaus in het bloed (hyperprolactinemie).

Onbepaald (de frequentie kan niet worden geschat op basis van de beschikbare gegevens): Ontsteking van de speekselklieren (sialoadenitis), verhoging van bepaalde soorten witte bloedcellen (eosinofilie), bepaalde soorten verstoring van de elektrische signalen in het hart (AV-blok), zwelling van de huid vooral in het aangezicht, netelroos.

Gebruik Aldomet niet  indien u op dit ogenblik aan een leveraandoening (zoals acute ontsteking van de lever of actieve cirrose) lijdt,  als u allergisch (overgevoelig) bent voor methyldopa of voor één van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6, met inbegrip van leverproblemen die u eventueel eerder had met methyldopa,  indien u op dit ogenblik monoamino-oxydaseremmers neemt.  als u een catecholamine-uitscheidende tumor heeft, zoals een feochromocytoom of een paraganglioom,  als u een ziekte heeft waarbij de normale productie van rood pigment in het bloed wordt verstoord (porfyrie)

Volwassenen

• Startdosis: 250 mg, 2 - 3 x /dag gedurende de eerste 48 u
• Vervolgens, indien nodig, dosisaanpassing om de 2 dagen (eerst avonddosis verhogen wegens sedatie)
• Max. 3 g /dag

Kinderen

• 12 - 18 jaar: 250 mg, 2 - 3 x /dag
• 1 maand - 12 jaar: 2,5 mg /kg, 3 x /dag
• Max. 65 mg/kg of 3 g /dag, zonder de laagste van deze twee doses te overschrijden